Canım Babam,
Bugün Babalar Günü… Herkes birkaç güzel sözle kutluyor babasını. Ama ben sana yalnızca güzel sözler değil, kalbimin en derininden gelen duygularla yazmak istiyorum bu mektubu.
“İnsan baba olunca anlıyormuş en çok babasını…”
Bu cümleyi yıllarca duydum ama ne demek istediğini ancak şimdi, kendi evladıma sarıldığımda, geceleri başucunda beklerken, omuzlarımda görünmeyen yükleri taşırken anlayabildim.
Meğer sen yıllarca sessizce taşıyormuşsun yükünü…
Kırılmadan, bükülmeden, bir kelime etmeden…
Beni üzmemek için, güçlü görünmek için, hep dimdik durmuşsun karşımda.
Her düştüğümde el oldun,
Her sustuğumda göz oldun,
Her korktuğumda göğüs gerdin.
Ben büyürken hep sen vardın arkamda. Ve şimdi biliyorum:
Senin gibi bir baba olmak, en büyük nasipmiş hayatta…
Bana sadece yaşamayı değil, adam gibi yaşamayı öğrettin.
Sana bakıp öğrendim sabretmeyi, çalışmayı, susup yutkunmayı, gerektiğinde gözyaşını içine akıtmayı.
Biliyorum, bazen anlamadım seni…
Bazen geç anladım, bazen hiç demedim seni ne kadar sevdiğimi.
Ama inan baba, içimde hep senin izini taşıyorum.
Bugün bir evladın babası olarak en çok seni anlıyorum.
Bu mektup, geç kalmış bir teşekkürün ve her zaman içimde olan büyük sevginin satırlara dökülmüş hâli.
İyi ki varsın.
İyi ki benim babamsın.
Senin oğlun olmaktan, senin gibi bir yürekten dünyaya gelmekten gurur duyuyorum.
Babalar Günü’n kutlu olsun canım babam.
Sana sağlık, huzur ve uzun ömür diliyorum.
Seni çok seviyorum.
Evladın,