Tüm hikâyelerimizin başladığı yer bir annenin yüreğidir…
Çünkü bizim hayatımız, onun duasıyla, onun sabrıyla, onun sessiz çığlıklarıyla yazılır.
Anne olmak sadece bir kelime değil; bir ömürlük fedakârlığın, karşılıksız sevginin adıdır.
O kalp, evladı için atar…
Üzülse bile belli etmez, sevinse bile gözünden yaş süzülürken içi yanar.
Anne, bir dağ gibi durur evladının önünde…
Sığınılan liman olur, susulması gereken yerde susmayı, direnilmesi gereken yerde dimdik durmayı öğretir.
Ben, annemin gölgesinde büyüdüm.
O hep arkamdaydı, bazen sessizce izledi, bazen bir bakışıyla yön verdi bana.
Onun sözleri, sustuğum her anda kulağımdaydı.
Tevekkülü ondan öğrendim.
Sabretmeyi, şükretmeyi, affetmeyi…
Yorulduğumda onun güçlü duruşu geldi aklıma.
Ve ne zaman bir adım atsak hayata dair, en sağlam dayanağımız hep o oldu.
Bu Anneler Günü belki biraz uzaktan, belki sarılamadan geçecek…
Ama kalplerimiz her zamankinden daha yakın, dualarımızda daha çok yer alacak onlar.
Çünkü anne sadece yan yana olduğunda değil, yüreğinde yaşadığında da annedir.
Tüm annelerimizin ellerinden öpüyorum.
Yalnızca bugün değil, her gün varlıklarıyla hayatımıza anlam katan tüm annelere selam olsun.
İyi ki varsınız, iyi ki annemizsiniz…